Fakebook

Ik weet nog wel dat ik op die leeftijd ook zoveel talent had. Eigenlijk begon het bij zelfs veel eerder, bedenk ik me nu. Wat een jeugd had ik eigenlijk. #WonderkindIvo #Tvohk #Thevoice

2014 is jaartal dat in de bijbel staat omschreven als Het Jaar Ivo. In 2014 ga ik u weer een hoop mooie dingen brengen.

Zometeen om 21.20 uur weer een nieuwe TV Show op Nederland 1. Ook in de episode is te zien hoe ik nog steeds ver boven de rest uitsteek met mijn formidabele presentatieskills. Tot straks en tot morgen als iedereen het weer over mij heeft bij de koffieautomaat.

North Sea Jazz, ook dit jaar verblijd ik het festival weer met mijn aanwezigheid. Ik ben uitgenodigd door mijn goede vriend Jean Légende.

Maarten, Maarten, Maarten. Je bent niet meer. De dood is zo meedogenloos. Ik zal ook ooit vast een keer dood gaan. Wat moet dat een gemis zijn voor een hoop mensen. Ik zal mezelf dan ook missen.

In Nairobi, Peking, Tokyo, Sydney en Florida is het eigenlijk altijd warmer dan nu in Nederland. Dat weet ik, omdat ik daar zeker wel 49x in mijn leven ben geweest. Mensen kennen mij daar ook, want ik ben Ivo.

En als u goed luistert hoort u hoe ik de backing-vocals voor mijn rekening neem op de albums van Prince, James Brown en Frank Sinatra. Bij Frank Sinatra ben ik zelfs bij vier nummers Frank zelf!

Wat een weertje! Hier in St. Tropez bedoel ik natuurlijk...

Vandaag 23 Valentijnskaarten naar mezelf gestuurd.

De Elfsteden-kriebels voel ik toch weer een beetje door mijn nog altijd strakke buik. Ik weet nog goed dat ik meedeed in 1964. Ik vond het zo speciaal! Voor het gevoel heb ik er toen gewoon nog twee steden bijgepakt.

Lieve Bea, wat een nieuws. Hoe ik me voel? Het doet pijn, want... ik denk terug aan hoe ik u ooit Italiaans, Frans, Duits, Japans en Hebreeuws leerde. Dat deed ik altijd met enorm veel plezier. U lachte om mijn grapjes, het was een geweldige tijd. U zei ook altijd dat u wenste dat u mijn leven had. U was jaloers op mij, omdat ik in theaters succes heb op televisie en heel de wereld mij kent. Majesteit troost u, u kunt tenminste lekker koken. Dat hoorde ik van Amalia toen ze de mayonaise kwam lenen, de bofkont! Het gaat u goed, en mij ook.

2013 belooft een geweldig jaar te worden. Veel zendtijd voor de TV Show en lekker weinig gasten.

Wat een geweldige voorstelling is dat 'Ivo de Musical', een fantastische hoofdpersoon, mooi decor (door mij bedacht), goede muziek (door mij bij elkaar gezocht), voortreffelijke teksten (zelf bedacht) en een lichtshow waar je u tegen zegt. Al is het alleen al omdat zelf de lichtshow uitvoer met mijn 23 zaklampjes, want zo ben ik ook. Een echte ster zonder, die ook heel gewoon is gebleven.

Ik moet nog vaak terug denken aan mijn jeugd. Toen ik op mijn, verder overigens fantastische, basisschool strafwerk kreeg. Ik zal de woorden die ik toen 1000x moest opschrijven nooit meer vergeten: Ik ben geniaal, ik ben geniaal, ik ben geniaal...

(ZIE FOTO) Ik sta op de Emmy nominatielijst! Volstrekt vanzelfsprekend en volledig terecht, maar dat snapt u ook. Kijkt u maar eens goed hoe ik op zeer subtiele wijze het aansteken van een sigaret veins.

Wauw, vandaag voor het eerst met zo'n prachtige gele trein gereisd. Ik snap werkelijk niet dat iedereen klaagt over de drukte in dat mooie stukje techniek. Het was helemaal leeg bij mij in de eerste klasse.

Carla Bruni belde of ik een kopje suiker had. Ze wilde het graag komen halen, ook al zou dat betekenen dat ze er een vliegreis van 2 uur voor moet maken. "Jij hebt nou eenmaal de beste kopjes suiker, Ivo" maakte ze me duidelijk. Ja, wie ben ik dan om te zeggen dat dat niet zo is. Een soortgelijk compliment kreeg ik ooit over mijn voorstelling en over mijn interviewtechnieken en over mijn bescheidenheid en over mijn talenknobbel. Ik heb God toen ook bedankt voor zijn mooie woorden.

En dan pak ik gewoon even een Stradivarius en blijk ik over een uitmuntende techniek te beschikken. Lange halen, korte halen. Ik belde André Rieu meteen, maar even op, zijn nummer heb ik vanzelfsprekend in mijn telefoon staan. Hij zei meteen: "Zo! Ik moet nog oppassen." Als mensen dat over je zeggen, ben je een hele grote.

Zojuist even mijn zelfgemaakte schilderijen rechtgehangen in mijn huis. Wat een prachtwerken blijven het. Vrienden hebben al gezegd dat ze niet kunnen wachten tot het moment dat ze heel veel waard worden.

Sorry fans, dat ik niet zoveel update hier, maar ik heb het de laatste tijd buitengewoon druk met weerzinwekkend leuke projecten rondom een groot televisieman. Ik heb het natuurlijk over mezelf.

Dit weer doet me denken aan de 325x dat ik naar Qatar ben geweest. Mijn lichaam kan daardoor prima tegen deze temperatuur.

Wat wordt mijn nieuwe biografie toch goed!

Wat een prestaties op de Olympische Spelen. Formidabel! Zo'n klein kikkerlandje, in staat tot zoiets groots. Dat doet me denken aan mijzelf. Een doodgewone man, die toevallig uitmuntend Frans spreekt (naast 27 andere talen) en opeens belandt in het Carré van Frankrijk. Natuurlijk is mijn prestatie niet te vergelijken met de olympiers, maar ze komen een beetje in de buurt,

Wat een ochtend. Ogen open en beseffen: Ik ben er nog! Het mooiste geschenk dat je de mensheid kan geven.

Net nog even bij het graf geweest van Yves Montand. Ik heb twee minuutjes tegen hem gepraat. Toen draaide hij zich om...

Als ik aan Londen denk, denk ik aan mezelf en als ik aan mezelf denk dan word ik blij. Goud is dan niet eens meer nodig. Wat fijn om nummer één te zijn.

Bert van Cindy & Bert is overleden en nu hoor ik jullie denken: wie was dat ook alweer? En dan zeg ik: "Ik heb werkelijk geen idee!" Eerlijk dat ben ik ook.

Wat een prestaties worden er weer geleverd in Nijmegen, maar toch is het niet meer zoals afgelopen jaar. Toen liep ik de vierdaagde nog in één dag. #alleendebestenkunnendat

Word ik net wakker, staat Carla Bruni opeens beneden croissants te smeren. Wat een geweldige vrouw!

Kijk mijn 'TV-Shows' van afgelopen 5 seizoenen terug en na alles 4x gezien te hebben kan ik mezelf nog steeds niet op een foutje betrappen. #vakman

Ik loop nu met mijn VIP-bandje backstage bij het North Sea Jazz- festival. Wat een geweldige entourage. Het lijkt wel of ik bij mezelf thuis ben. Helaas moet ik hier wél zelf de drankjes halen, dat nemen we dan maar even voor lief. Weet iemand in welke zaal Carla Bruni optreedt?

Gerrit Komrij heeft zijn laatste letters geschreven. Hij is niet meer. Wie is er niet groot geworden met Komrij? Ok, mensen die vóór zijn geboorte stierven... maar ik bedoel: Komrij is gelezen. Nederland kent Komrij.

Hij was een uitzonderlijk talent, net zoals ik. De 'Dichter de vaderlands' stond bekend om zijn virtuoze taalgebruik. Soms hoor ik nog wel eens mensen zeggen: "Hey Ivo, is dichten niets voor jou? Jij bent toch ook een virtuoos?" en al is dat natuurlijk de waarheid, Komrij verdient alle eer.

Ik heb ooit nog eens een boek gekocht van Komrij, bij een alleraardigste juffrouw. Zij voorspelde toen dat Komrij een grote zou worden. Ik nam het boek mee, mijn boekenkast werd gevuld en ik heb echt geen idee meer waar dat boek staat, maar de herinnering aan Komrij blijft. Rust zacht.

Vanavond een absolute topbezetting in mijn TV Show Special: Jörgen Rayman, Nicolette van Dam, Youp van ’t Hek, Claudia de Breij, Paul van Vliet en Monique van de Ven. Zij staan natuurlijk allemaal in de schaduw van mij.

Lieve @Yolantesneijder wat een vreselijk nieuws. Ik ben ook ooit weleens verdwenen toen ík klein was. Toen had ik me verstopt! Ik zal even kijken of ie misschien ook in mijn Steinway vleugel is gekropen.

André Kuipers. 193 dagen opgesloten en dan moet ik opeens denken aan mezelf. Ooit beleefde ik een hachelijk moment toen ik mezelf had opgesloten in mijn eigen huis. De deur viel in het slot en de sleutel van mijn riante villa zat aan de buitenkant van de deur. Een dag lang kon ik er niet uit. Een dag lang kon ik niets anders doen dan Xboxen, films kijken in mijn thuisbioscoop, zwemmen, bowlen, internetten, krantjes lezen, koken en schreeuwen dat ik mij verveelde. Het is moeilijk voor te stellen hoe het is om zo gevangen te zitten, maar André begrijpt mij, ondanks het feit dat hij wél alle middelen had om zich te vermaken, wellicht nog het meest.

Mijn beste vriendin Carla Bruni is opnieuw zwanger. Wat een geweldig nieuws! Nadat ze mij als eerst had gebeld en daarna André Rieu, omdat hij immers altijd op een geweldige wijze de tweede viool speelt, was het de beurt aan haar man. Sarky, zoals ik hem altijd mag noemen. Kon zijn geluk niet op en belde mij meteen. Toen ik hem vertelde dat ik het als eerste had gehoord, was er maar één passende opmerking van Sarky: "Maar natuurlijk! Er kan er maar één de beste zijn.." om die reflecterende en waarheidsgetrouwe opmerking hebben we daarna nog minstens 5 lange minuten in slappe toestand gelachen, want zo mooi kan het leven zijn met echte vrienden zoals ik.

Zoals Ronaldo over dat veld dartelt. Elegant, doeltreffend, geniaal. Het doet me denken aan mezelf. Toen ik vroeger op het trainingsveld van Ajax stond, gewoon om naar de training te kijken.

Wat een geweldig restaurant is L'Ivo. Natuurlijk werd ik herkend door de gastheer die ons daarna rijkelijk verwende. Naar hartelust hebben we samen gelachen toen de beste man mij imiteerde. Natuurlijk is het onmogelijk om mij tot in perfectie te persifleren, maar de poging werd desalniettemin met applaus ontvangen door mij. Wat een hors‐d'œuvre!