Best gelezen nieuws
Best gelezen recensies
Cameretten, selectieronde 2
| Locatie: | Theater 't Kapelletje |
| Plaats: | Rotterdam |
| Gehouden op: | 11-09-2010 |
René Schlijper opent de tweede avond, nadat Patrick Laureij de zaal zo goed mogelijk opwarmt. René komt op met gitaar, maar zonder microfoon. Deze is zojuist per ongeluk door de presentator meegenomen. Hier lijkt de spanning meteen iets weg te gaan. René brengt vooral one-liners begeleidt door zijn gitaarspel. Zijn leuk bedachte pirouette na elke one-liner, zorgt ervoor dat hij constant eventjes verstrikt raakt in het snoer van de gitaarversterker. Dit leidt de aandacht af van de tekst. De one-liners en later de anekdotes zorgen voor hier en daar een glimlach, maar echt rake grappen zijn het eigenlijk nooit.
Sammy van der Vaart staat voor het tweede jaar achter elkaar op Cameretten. Tijdens zijn debuut zagen we Sammy als een heel ruwe diamant. Waar hij toen veel te beweeglijk was, is het nu één en al rust. Niet in de laatste plaats vanwege zijn vaderschap. Als het licht aan gaat zien we Sammy al baby op de grond zitten. Waarna hij na wat baby-gebrabbel overgaat in de jonge vader Sammy. Hij is naar eigen zeggen softer geworden en dat is heel goed te zien in zijn materiaal en vorm. Het is één lang verhaal over het krijgen van een kind en het daarna hebben van een kind. Voor mensen in exact dezelfde situatie kan het herkenbaar en leuk zijn, maar eigenlijk is het één groot cliché wat Sammy vertelt en dat is jammer.
Bart van Bilzen brengt het typische Vlaamse absurdisme. Kruipend over de vloer zoekt hij de spotlight op. Wat volgt is een merkwaardige dialoog en een opeenstapeling van rare verhalen. De liefde, en het gebrek ervan, staat centraal in zijn theatrale stuk. Het publiek lacht voorzichtig, maar of dat echt allemaal door de sterkte van de grappen komt…
Raoul Bakker komt op als showman compleet met een foute revue-tune. Wat meteen opvalt is dat hij maar moeizaam boven het geluid uitkomt, helaas komt de tekst daardoor niet altijd aan. Leuk gevonden is de slecht getimede zang tijdens het einde van die openings-tune. Raoul gaat al snel over naar een absurdistisch verhaal over Regilio T. Pas wanneer Raoul actualiteit in zijn voorstelling voorbij laat komen wordt het iets interessanter. Zo onthult hij het echte verhaal rond de Dam-schreeuwer, maar is pas echt actueel als hij ook met Wilders en 11 september komt. De poëtische afsluiting, begeleidt met rokerige jazzmuziek, vormt een mooi eind van zijn act.
De laatste deelnemer van de avond is Aerum. De inhoud van zijn voorstelling is goed doordacht. Alleen de hele vertelling is extreem statisch vertelt. Hierdoor maakt Aerum het lastig om naar te blijven luisteren. Aerum komt soms droog uit de hoek. Het is echter allemaal wel te klein om 20 minuten lang het publiek te boeien.
| Volgende review: | Cameretten, selectieronde 3 | |
| Vorige review: | Ronald Smink - Bor Knok |
Tags:
CamerettenBestel de best verkopende cabaret dvd's.
Gerelateerde recensies
Gerelateerd nieuws
Bent u op zoek naar cabaretiers, stand-up comedians, cabaret of andere comedy-gerelateerde acts voor bijvoorbeeld een:
- Bruiloft
- Bedrijfspresentatie
- Verjaardagsfeest
- Horeca
- Jubileums en andere feesten
Meer informatie
