Best gelezen nieuws
Best gelezen recensies
Cameretten, selectieronde 4
| Locatie: | Theater Zuidplein |
| Plaats: | Rotterdam |
| Gehouden op: | 16-09-2010 |
Jan Evert van Apeldoorn is ‘Mensenmoe’. Hij brengt pure kleinkunst. Hij begint achter de piano. Soulvol is zijn muziek en zijn stem. Hij bezingt Ellen Meyer, een oud-klasgenoot, op een komische, poëtische manier.
Wanneer hij opstaat van de piano, neemt zijn pianist Jorden van der Leeden de plaats in van Jan Evert. Jan Evert draagt hierna andermaal mooie woorden voor. Ditmaal wordt hij begeleidt door Van der Leeden, het geheel klinkt hierdoor mooi dromerig.
Jan Evert lijkt niet op de lach te spelen. Het is wel heel boeiend wat hij brengt. Tot slot horen we blues. De stijl past perfect bij zijn laatste lied. Zijn laatste zin zorgt voor een passend slot. Het stuk is af.
De heren van Dominee- en dokterszoon proberen meteen vanaf de eerste minuut het publiek te pakken en dat lukt. Elk deel van het publiek moet een toonladder zingen. Als één van de heren begint te zingen wordt duidelijjk waarom de mensen Do So en Mi moesten zingen. Deze grap toont aan dat het duo duidelijk nadenkt over hun materiaal. Het publiek geniet zichtbaar van de vieze praatjes en liedjes van de twee. Het duo pretendeert plat te zijn en zijn dat ook echt. Zij brengen alles echter wel heel goed doordacht en hun joligheid werkt aanstekelijk.
Marten komt wat traag op gang. Hij vertelt over zijn zenuwen en komt wat timide over. Later blijkt Marten nou eenmaal een rustige verteller is. Hoewel hij best wat te vertellen heeft, mist het stuk vooral tempo en variatie.
Oeloek brengt fysiek cabaret. Het is duidelijk te zien dat het viertal (Kevin Jolly, David Meijer, Jantijn Prins en Carlijn van Rij) Martin van Waardenberg als regisseur hebben. We doen het viertal echter te kort als alle lof naar Van Waardenberg gaat. Alle sketches zijn namelijk stuk voor stuk sterk, ontroerend, komisch en boeiend. Vooral de bingo-scene springt er uit (een link met een typische Waardenberg en De Jong dialoog is niet te vermijden) . De dialogen zijn scherp, de timing is goed en het team is goed op elkaar ingespeeld. Het publiek geniet vanaf de eerste minuut. Het is lang geleden dat we deze vorm van cabaret zo goed uitgespeeld hebben gezien. Aan het publiek te zien is Nederland er weer klaar voor.
Guy Folie is de tweede Belg van de avond. Deze Belg vertelt ons hoe zijn eerste prostituee bezoek was van afgelopen week. De metaforen die Guy gebruikt zijn leuk en zorgen ervoor dat je er bij blijft. Verder vertelt Guy over het vaderschap en het feit dat hij ZIJN speeltjes moet wegdoen om plaats te maken voor de speeltjes van de kinderen. Hij weet het zeer treffend te vertellen allemaal. Soms vormt de taalbarrière voor wat ruis, soms juist voor verrijking. ‘De poppenkleding uitdoen’ klinkt toch minder leuk en schattig dan ‘foevelen’. Toch voelt het allemaal ietwat te lang aan en de vertelling is toch te stijf.
| Volgende review: | Cameretten, selectieronde 5 | |
| Vorige review: | Cameretten, selectieronde 3 |
Tags:
CamerettenBestel de best verkopende cabaret dvd's.
Gerelateerde recensies
Gerelateerd nieuws
Bent u op zoek naar cabaretiers, stand-up comedians, cabaret of andere comedy-gerelateerde acts voor bijvoorbeeld een:
- Bruiloft
- Bedrijfspresentatie
- Verjaardagsfeest
- Horeca
- Jubileums en andere feesten
Meer informatie
