Best gelezen nieuws
Best gelezen recensies
Cameretten, selectieronde 8
| Locatie: | Theater 't Kapelletje |
| Plaats: | Rotterdam |
| Gehouden op: | 29-09-2010 |
Dian Liesker komt op met emmers… eigenlijk puur en alleen zodat het publiek dit gemakkelijk kan onthouden voor als ze het aan het thuisfront moeten vertellen. De eerste lach heeft ze hiermee meteen te pakken. De dame die regelmatig in Toomler haar kunsten vertoond, gooit haar materiaal voor deze gelegenheid in een cabaret vat, dat voelt op één of andere manier een beetje gekunsteld. Haar goed doordachte materiaal mist nu tempo en kracht. Gezegd moet wel worden dat het lastig blijft om voor minder dan 20 man te spelen. De energie in ’t Kappeletje is duidelijk niet aanwezig vanavond. De improvisaties van Dian zijn eigenlijk nog het sterkst. Het venijn en cynisme dat ze daarbij heeft past ook het best bij Dian.
Jammer is dat ze aan het eind van haar voorstelling nog een item pakt dat enkele jaren geleden veelvuldig onder de aandacht is geweest in de media. Het is allang geen vondst meer om de songtekst ‘oma’s aan de top’ van K3 om te draaien.
Eigenlijk zou Erwin Mulder vandaag als ‘Godvrezende Huichelaars’ aantreden. Zijn gitarist ligt echter in het ziekenhuis. Hierdoor is Erwin genoodzaakt om zijn hele set in zijn eentje te spelen, zonder muzikale begeleiding. Teksten van papier lezen is het gevolg. Een beetje ritme in zijn materiaal is nog wel te horen, maar de begeleiding wordt erg gemist.
Robbrecht van Tiel begint heel sterk. Hij heeft een ‘winkelhoofd’ en weet zijn daarbij behorende ervaringen amusant en goed weer te geven. De overgebleven 15 minuten blijken echter wel net iets te lang voor de onervaren deelnemer.
Na de pauze ziet het publiek een vooral drukke Bobby Brocken. Zijn act heeft veel Hans Teeuwen-trekjes. Alleen mist Bobby de nodige ervaring en geloofwaardigheid. Het voelt als een ‘popi DJ’ die opeens een gemaakte radiostem opzet. Zijn voorstelling bevat veel ruis, veel te lange anekdotes met heel veel overbodige zaken, zonder echte punchline. Meerdere malen gaat hij in 'schijndialoog' met het publiek en antwoordt hij zelf (“jullie beginnen erover, dus dan ga ik het vertellen ook" en "nee, stil nou effe"). Deze constructie kan leuk uitpakken, maar het tegenovergestelde is nu het geval.
De afsluiter van de avond is de Afghaanse Hermes Ahmadi. Hij opent met zijn treinrit naar Cameretten en de OV-chipkaart. Op deze grap komt de hardste lach van zijn 20 minuten. Zijn verhaal over racisme en integratie is interessant, maar naarmate zijn voorstelling vordert wordt het toch steeds wat vlakker. Er komen weinig echt originele ideeën en grappen uit de pen van Hermes. Tot slot gooit hij het over een wel heel makkelijke boeg als hij een sixpack bier pakt en aan wat mensen in het publiek uitdeelt.
| Volgende review: | Cameretten, selectieronde 9 | |
| Vorige review: | Cameretten, selectieronde 7 |
Tags:
CamerettenBestel de best verkopende cabaret dvd's.
Gerelateerde recensies
Gerelateerd nieuws
Bent u op zoek naar cabaretiers, stand-up comedians, cabaret of andere comedy-gerelateerde acts voor bijvoorbeeld een:
- Bruiloft
- Bedrijfspresentatie
- Verjaardagsfeest
- Horeca
- Jubileums en andere feesten
Meer informatie
